In het decembernummer 2022 van de New Scientist wordt een nieuwe trend gesignaleerd: stilte. In een uitgebreid artikel van Kayt Sukel wordt ingegaan op de weldadige invloed van stilte op onze mentale en fysieke gezondheid in een wereld die steeds luidruchtiger wordt. Op basis van wetenschappelijke artikelen geeft zij weer welke negatieve effecten te veel herrie op het menselijk lichaam heeft. De belangrijkste zijn stress en verhoogde bloeddruk met als gevolg daarvan angststoornissen, depressies en hart- en vaatziekten. Ook gehoorproblemen zoals tinnitus en doofheid zijn rechtstreeks te herleiden tot een langdurige overmaat aan geluid. Lawaai is met andere woorden een serieuze bedreiging voor de volksgezondheid. In 2020 concludeerde het Europees Milieuagentschap al dat geluid in Europa een groeiend en wijdverbreid probleem vormt. Inmiddels is de wetenschap bezig uit te zoeken hoe onze omgeving geluidsarmer kan worden en hoe we daar ook bij het inrichten van steden handig gebruik van kunnen maken. Te denken valt aan geluidsarm asfalt en het aanleggen van groenstroken en parken. Plekken die de stadsbewoners even rust en ontspanning kunnen geven.

Niet iedereen kan stilte meteen waarderen, in een wereld vol lawaai is het iets waar je aan moet wennen. Absolute stilte is zelfs gebruikt als martelmethode. Maar daarvan is in een normale maatschappij nergens sprake. Zelfs als het stil is, hoor je nog altijd wel wat, wind, ruisende blaadjes of geroezemoes. Geluiden die in een lawaaiige omgeving niet hoorbaar zijn omdat ze overstemd worden door verkeer, industriële geluiden of harde muziek. Op speciale geluidskaarten kun je zien hoeveel decibels verkeer en industrie tijdens een gewone dag op je afsturen. Haal je die harde geluiden weg, dan blijft er een wereld over waarin alleen nog natuurlijke geluiden te horen zijn. En dat is juist heilzaam voor de opgejaagde stadsmensen van tegenwoordig. Daarom is het belangrijk om in een stedelijke omgeving stille plekken te creëren waar de inwoners even kunnen bijkomen van de alledaagse herrie en mentaal en fysiek tot rust kunnen komen. En in een artikel in het vooraanstaande tijdschrift PNAS houdt Rachel Buxton een pleidooi voor het inrichten van zgn. soundscapes in steden: plekken in de stad waar alleen natuurgeluiden te horen zijn. Oases van stilte dus.

Wat heerlijk dat er in een stad als Groningen, onlangs tot veler verbazing uitgeroepen als de “gezondste stad van Nederland”, al een aantal van die stilte-oases zijn: de parken. Met als uitschieter natuurlijk het mooie Stadspark, waar veel Stadjers, jong en oud, kunnen ontspannen en genieten van rust en stilte in de bijzondere natuur. Want ook al is het Stadspark inmiddels hard op weg een geïntegreerd deel van de stad te worden, er is voldoende ruimte om (betrekkelijke) stilte te ervaren en te voelen hoe stress kan verdwijnen als je even niet bent blootgesteld aan alle lawaaierige prikkels die een stadse omgeving op je af kan sturen. Een plek om te koesteren dus, en om zuinig op te zijn.

Helaas heeft de raad onder het vorige college besloten dat het anders moet in het Stadspark: er moet reuring komen! Initiatieven volop, met plannen voor nieuwe horeca en evenementen zoals het Terrassenfestival en voor een semi-permanente voorziening als een openlucht bioscoop, die in het zomerseizoen 30 tot 40 avonden/nachten open zal zijn. En laten we vooral niet vergeten dat het Stadspark ingeklemd ligt tussen de voormalige Drafbaan en het Suikerunieterrein. De in totaal 24 festivaldagen met harde muziek die daar mogen plaatsvinden, zijn ook heel goed in het park te horen. Weg oase van stilte dus.

Het lijkt erop dat het vorige college zich bij haar wens tot meer reuring in het Stadspark vooral heeft laten leiden door economische motieven. Hopelijk is het nieuwe college bereid zich meer te richten op het verbeteren van de volksgezondheid en een duurzame toekomst en voelt het zich aangesproken door die nieuwe trend, van Stilte in de Stad. Maar tot dusver lijkt het er niet op. In de stukken die de gemeente bij het evalueren van de evenementen in het Stadspark aan de gemeenteraad stuurde, viel niets te lezen over het belang van rust en stilte voor de volksgezondheid, maar wel van alles over de economische mogelijkheden die het Stadspark met inbegrip van het Evenemententerrein biedt. Nieuwe banen! Publiciteit! Reuring! En lawaai…

In een kader bij het artikel in de New Scientist spreekt akoestisch adviseur Nick Antonio de verwachting uit dat er in de toekomst wereldwijd veel meer aandacht voor stilte in de stad zal komen en dat stilte in de stad een nieuwe trend zal worden. Maar voorlopig lijkt Groningen die trend aan zich voorbij te laten gaan.

Nog even dit: Meldpunt Vuurwerk Overlast

Nu het einde van het jaar in zicht komt, neemt de vuurwerkoverlast hand over hand toe. Ben je je weer lam geschrokken van een onverwachte knal, of weet je hond of poes niet waar die het zoeken moet, meld dat dan aan het speciale meldpunt Vuurwerk Overlast, dat de Partij voor de Dieren heeft ingesteld. Klikken, even schuiven op de kaart, formuliertje invullen en klaar (wel even via je mail bevestigen)!